Poniżej przedstawiamy odpowiedzi na 3 ostatnie pytania badawcze, jakie zaprezentowaliśmy 14 października w naszym wpisie na blogi. Jest to kontynuacja odpowiedzi z 21 października, więc numerujemy pytania w dalszej kolejności.
Odpowiedź na trzecie pytanie, jak rozkładały się kompetencje w zespole badawczym w zależności od stażu pracy, można opisać następująco. Wyniki były zbieżne z odpowiedzią na pytanie, jak kształtują się średnie luki kompetencyjne członków zespołu w poszczególnych grupach stanowisk pracy. Pracownicy z najmniejszym doświadczeniem (do 10 lat stażu pracy) i z największym doświadczeniem (powyżej 30 lat pracy) posiadali średnie luki kompetencyjne na poziomie odpowiednio -0,24 (6%) i -0,50 (12,5%). Natomiast pracownicy ze stażem pracy pomiędzy 21 a 30 lat posiadali dodatnią lukę kompetencyjną przewyższając o 5,5% ustalony wzorzec kompetencyjny.
Kolejne pytanie badawcze dotyczyło tego, jak kształtowały się w badanym zespole luki kompetencyjne w zależności od preferowanego przez respondenta procesu badawczego. Największa luka kompetencyjna wystąpiła była u pracownika zajmującego się pozyskiwaniem zasobów – aż -0.55, czyli 13,75%. To może być słaba strona badanego zespołu jako całości. W zakresie pozostałych procesów badawczych luki są pomijalnie małe. Można to zinterpretować jako fakt dopasowania kompetencji członków zespołu badawczego do wymagań wynikających z tych procesów badań naukowych.
Piąte pytanie badawcze dotyczyło tego, jak kształtowała się luka kompetencyjna w kontekście samooceny pracowników do innych pracowników nauki w danej dyscyplinie. Tylko osoby oceniające się jako pracownicy naukowi powyżej średniej w swojej dyscyplinie, uzyskali średni wynik luki kompetencyjnej na poziomie 0,32, czyli o 8% lepszy niż zakładany we wzorcowych profilach kompetencji. Pozostali członkowie zespołu, zwłaszcza oceniający siebie jako poniżej lub na poziomie średniej, faktycznie posiadali nieco niższe kompetencje niż zakładane we wzorcu – odpowiednio -0,41 i -0,42.
Podsumowując opis luk kompetencyjnych w badanym zróżnicowanym zespole badawczym można stwierdzić, że z punktu widzenia kompetencji jego członków struktura tego zespołu nie do końca była właściwa. Pomimo, że zespół zawierał mniej więcej po równo formalnie najmniej, średnio i najbardziej doświadczonych pracowników, można by nieco zmodyfikować strukturę tego zespołu o osoby, które mają wyższe kompetencje np. w zakresie pozyskiwania grantów, a także zastanowić się nad faktem, iż zarówno adiunkci oraz profesorowie posiadali średnio rzecz ujmując niższe kompetencje niż określone jako wzorcowe.