Posted by W poprzednim wpisie na blogu zaprezentowaliśmy odpowiedź na pytanie badawcze, które brzmiało: W jakim stopniu brak zdefiniowanego menedżera zespołu wirtualnego wpływa na pojawienie się zrównoważonego wpływu członków zespołu na przebieg jego funkcjonowania? Pytanie zostało postawione w ramach artykułu, który zostanie opublikowany w czasopiśmie Organizacja i Kierowanie, a także uczestnictwa w konferencji “Przedsiębiorstwo zrównoważone. Dylematy zrównoważonego rozwoju”.
Teraz odpowiemy na drugie pytanie badawcze, które brzmiało w naszym badaniu następująco: W jakim stopniu zrównoważony wpływ członków zespołu wirtualnego wpływa na spełnienie kryteriów wydajności zespołu?
Aby odpowiedzieć na to pytanie, oceniliśmy efekty pracy zespołów wirtualnych zgodnie z kryteriami, które zostały dla nich ustalone na początku badania. Były to następujące kryteria rozwiązania problemu organizacyjnego, przedstawionego nam przez uczestników w formie pliku pdf:
- szczegółowość (czy rozwiązanie problemu organizacyjnego było szczegółowe),
- kompletność (czy problem organizacyjny został rozwiązany całkowicie),
- oryginalność (czy rozwiązanie problemu organizacyjnego było oryginalne).
Odpowiedzi na to pytanie dostarczył nam rozkład współczynnika zmienności w % dla poszczególnych zespołów wirtualnych i łącznej oceny pracy zespołowej. Na podstawie danych obliczono również współczynnik korelacji Pearsona, który w tym przypadku wyniósł 0,3773 dla funkcji linii trendu, która jest wielomianem czwartego stopnia. Zwiększenie stopnia wielomianu nie powoduje żadnej widocznej poprawy współczynnika korelacji. Można zatem stwierdzić, że zrównoważony wpływ wirtualnych członków zespołu ma bardzo niewielki wpływ na spełnienie kryteriów wydajności zespołu.
Podsumowując oba pytania badawcze i znalezione na nie odpowiedzi, trudno bezpośrednio powiązać stosowanie zrównoważonego zarządzania zespołem wirtualnym z efektami pracy tego zespołu. Stawiamy tu hipotezę, że być może zarządzanie zrównoważone jest tylko kolejną modą w naukach o zarządzaniu i jakości, a nie realnym zbiorem narzędzi, które podniosłyby efektywność zespołu wirtualnego. Być może sprawdzimy tą hipotezę w kolejnych naszych badaniach.