Posted by 22 listopada 2023 roku rozpocznie się coroczna, międzynarodowa konferencja pt. „Nowoczesność Przemysłu i Usług”. Z przyjemnością zgłosiliśmy swoją obecność i wysłaliśmy artykuł na temat reprezentacji wiedzy o kompetencjach menedżerskich w celu automatyzacji pracy menedżera. Konferencja ma długoletnią tradycję i kilkanaście lat temu bywaliśmy na niej regularnie. Teraz znów tam powracamy i możemy się spotkać z naukowcami z nauk społecznych, głównie z nauk o zarządzaniu i jakości, osobiście.
Więcej o konferencji znajdziesz tutaj:
https://www.polsl.pl/roz1/mis-2023/
O czym napisaliśmy artykuł? Oczywiście o kompetencjach, choć teraz trochę inaczej. Zwykle kompetencje przypisuje się ludziom, definiując je jako zdolności wykonywania pewnych zadań. Jeśli jednak myślimy o automatyzacji pracy menedżera, nie można nie zastanowić się, czy taki robot menedżer będzie miał również kompetencje w rozumieniu ludzkich kompetencji. Jeśli chcemy, żeby tak było, to powstaje pytanie, jaką reprezentację teoretyczną wybrać, aby można było implementować kompetencje ludzkie do systemu informatycznego.
Odpowiedź wydaje się tylko jedna: kompetencje przedstawimy w postaci wielkości organizacyjnych, skupionych w układzie wielkości organizacyjnych, który jest oryginalną metodologią badania rzeczywistości organizacyjnej, opracowaną przez dr hab. inż. Olafa Flaka. Ideę przedstawia Rysunek 1.
Rysunek 1. Układ wielkości organizacyjnych.
Układ wielkości organizacyjnych opisuje kompetencje menedżera za pomocą pojęcia czynności menedżerskiej, opartej na pojęciu faktu. Fakty, które są zasobami w rzeczywistości organizacyjnej, są reprezentowane przez wielkości organizacyjne pierwotne. Fakty, które są procesami w rzeczywistości organizacyjnej, są reprezentowane przez wielkości organizacyjne pochodne. Każdy fakt – zarówno proces, jak i rzecz – mają następujące oznaczenia: fakt n.m, gdzie n to numer kolejnego faktu danego typu, a m to wersja faktu danego typu. Dla przykładu, gdy pojawia się proces 1.1, jego efektem jest pojawienie się zasobu 1.1. Następnie gdy pojawi się proces 2.1, to jego efektem będzie zasób 2.1, itd. Gdy jednak ponownie zostanie uruchomiony proces o numerze 1, można mówić o procesie o numerze 1 w wersji 2. Dlatego oznaczenie tego procesu to proces 1.2, a jego efektem jest pojawienie się zasobu numer 1 w wersji 2, czyli zasobu 1.2.
Dzięki takiemu podejściu dr hab. inż. Olafa Flaka można rejestrować kompetencje menedżerskie na podstawie wykonywanych czynności przez menedżera i jego zespół.
Więcej na ten temat znajdziesz w naszym artykule, gdy zostanie już opublikowany. Powiadomimy o tym na blogu.